Article
Myślę że teraz znalazłem trochę czasu, aby w natłoku codziennych obowiązków (zarówno tych życiowych jak i writualnych) nadrobić trochę braki informacyjne i przedstawić chociażby w pigułce najważniejsze wydarzenia.
Akcja Meksyk.
Zakończona została definitywnie kilka dni temu.
Pomimo sukcesów we wszystkich bitwach Meksyku przeciw USA postanowiłem przerwać realizację planu ataku na USA poprzez MPP Meksyku.
Winę za to ponosi bardzo słaba komunikazja z ich prezydentem, kompletne niezorumienie przez niego sytuacji oraz jak się zdaje brak znajomości mechaniki gry.
Odbijanie terenów poprzez RW przychodziło bardzo łatwo. Obrona przed atakami USA pomimo większych lub mniejszych problemów też kończyła się sukcesami. No i tu zaczynały się problemy. Pomimo obrony ataku USA, Meksyk nie wykorzystywał inicjatyw w celu ataku rdzennych terenów USA na co własnie najbardziej liczyliśmy.
Jedną z inicjatyw zaprzepascił brak golda w skarbcu Meksyku. Atak na USA Pacific Coast kosztuję na oko 70-80g (zależne od populacji). Zdawaliśmy sobię sprawę iż nie są to tanie rzeczy. Dlatego też dając preziowi Meksyku wskazówkę o której godzinie dla nas najdogodniej byłoby wystartować atak padło zapytanie czy posiadają odpowiednią liczbę gold. Ogólnie aby się upewnić zapytanie zostało wysłane drugi raz. Obie odpowiedzi były twierdzące. Niestety pomimo iż nie tylko PL ale i cały sojusz czekał na ten atak... nic się nie wydarzyło. Dopiero wieczorem ich CP napsiał że jednak nie było golda.
Widocznie brak znajomości mechaniki gry. No i inicjatywa została utracona po 24h, wieć trzeba było bronić powtórny atak USA. Ten atak został obroniony. Niestety inicjatywa znów przepadła bo.... Meksyk zaczął się zajmować impeachem prezydena....
Po tym uznałem iż Meksyk nie jest absolutnie przygotowany na to, aby utrzymać niepodległość i pomóc nam w pośrednictwie inwazji na USA.
Krótki epizod z Rumunią.
W ostatnim czasie Rumunia wykazywała wzmożoną aktywność i bardzo psuła krew bijąc w sposób bardzo zorganizowanych przeciw PL. W kontekście upadku frontu Meksykańskiego uznałem iż może to być kolejny cel naszego ataku.
I tu nastapił pierwszy fail - pomimo tego że pierwszy wypowiedziałem wojnę to nasz powolny kongres przegral wyraźnie z reakcją prezydenta i kongresem rumuńskim.
Drugi fail nastąpił poźniej. Rumunia zaatakowała nasz high grain - Central Ukraine. Sama atakowała bardzo zawzięcie i wściekle, wykorzystując prezenty od admina (medkity) oraz używająć buffów. Bardzo mocno pomagali im Grecy i Indonezyjczycy.
Jedyną pomoc jaką my otrzymaliśmy bez proszenia się była pomoc Bułgarii. Kraju który w tamtych dniach był jedynie krajem proSUP, czyli nie należacym do sojuszu a jedynie go wspierającym.
Widząc obojętność sojuszu zacząłem wysyłać PMki w grze, głównie w kierunku Litwy (jako że nikogo od nich na irc nie można było złapać ). Dopiero po kilku godzinach dostałem 1 odpowiedź, że zawsze nam chętnie by pomogli, ale nie mają zapasów.
Dopiero po kilku godzinach jakakolwiek pomoc z Litwy i innych krajów sojuszniczych dotarła i udało się wybronić nasz region.
Pełen nadzieji odpaliłem następnego dnia atak na rdzenny region Rumunii. Niestety scenariusz był ten sam. Przy stanie 0-4 postanowiłem odpuścić bitwę i umówić z CP Rumunii zawieszenie bronii z racji bezcelowości takich walk.
W głowie nie może mi się pomieścić jak Polska, która tygodniami wywala tony DMG na frontach sojuszniczych musi się sama o jakąkolwiek pomoc prosić pół dnia...
Jedyne kraje które stanęły na wysokości zadania to Korea Południowa i Bułgaria.
Ausralia
Decyzja o odpuszczeniu Rumunii przy stanie 0-4 dała mi pomysł na natychmiastowe przejście do planu Australia.
Niewiele wcześniej odpalone przeze mnie RW, mające być tylko drainem Indonezji miało dopiero wynik 0-1.
Widząc jak namiętnie Indonezja pomaga Rumunii postanowiłem podejść ich w Australii.
Plan cichego wygrania rund do DC powiódł sie nadspodziewanie łatwo, nawet jedna runda po DC została wygrana przy niewielkim oporze. Decydująca była druga runda po DC. Wygrywająć ją Indonezja zostałaby postawiona pod scianą. Oni o tym wiedzieli i zaczęli odpalać swoje znane na całym świecie boty obsługujące MU pełne multikont. Sam z prywatnych pieniędzy wydałem ponad 150g na bronie q5, głownie dla bedących w tym czasie (3.30 naszego czasu) aktywnych Koreańczyków. Udało się zbić mur i wygrać rundę. Rano wynik trochę się wyrównał, ale cel naszego sojuszu był jasny. Wygrać to. Indonezja tego dnia wbiła około 90mln dmg, co stanowi około trzykrotność ich średniej. Ukazało to tylko jakie tkwią możliwości w ich oszukańczych MU zapełnionych multikontami.
Niestety podobnie jak w przypadku Meksyku akcja została zakończona niepowodzeniem.
Indonezja musiała uznać wyższość PL i sojuszu, ale niestety Australia się nie popisała.
Podpisała z Inonezją NAP na bardzo niekorzystnych warunkach. To Indonezja w obliczu ataku SUP na ich rdzenne regiony powinna trząść portkami. Niestety Australia zadowoliła się niepodległością tylko kilku regionów oddając znów w posiadanie swój region high za niebotycznie śmieszną sumę 120g !!!
Litwa NAP
Trudności we współpracą z Litwą można doszukiwać się w ciągłych zmianach na szczycie władzy w tym kraju.
Ostatecznie ich niechęć do znaczących działań na frontach zdradził NAP Litwa-USA-Rosja.
Pakistan NAP
Jednym z moich celów po Meksyku i Australii miał być Pakistan.
Chciałem wygonić z tego kraju Irańczyków, okupujących region high Pakitanu.
W obliczu wojny Turcja-Iran sam Pakistan dokonał tego czynu.
Niestety to co zrobił później bije na głowę nawet NAP Australii z Indonezją.
Zgodził się zadowolić niepodległością jedynie regionu stołecznego. Co więcej zobowiązał się do zapłaty Iranowi 150g jako rekompensatę za wojnę która Iran musi podjąć aby podbić ich tereny.
Nie wiadomo czy smiać się czy płakać nad głupotą tego typu paktów....
Podczas swojej kadencji chciałem pomagać słabszym krajom w realizacji ich marzeń i budowania od nowa swojej gospodarki.
Niestety przykłady Meksyku, Australii i Pakistanu pokazują iż należy zastanowić się kilka razy, przed brnięciem w perspektywę totalnej marnacji dmg, czasu i sprzętu..
Pozdrawiam
Previous article:
Z notatnika Prezydenta - dzień 106 (13 years ago)
Next article:
Z notatnika Prezydenta - dzień 125 (13 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
