Article
Κάπως έτσι έδρασε και μικρή μερίδα της χώρας μας στις εκλογές, ψηφίζοντας, με έκανε να σκεφτώ κάποια πράγματα και με "ανάγκασε" να γράψω αυτό το άρθρο.
Πρέπει να ομολογήσω ότι την πρώτη φορά που έβαλα υποψηφιότητα, το έκανα ασυλλόγιστα, έλεγα, έλα μωρέ, τζάμπα είναι, δεν κοστίζει και τίποτα, αν βγω βγήκα, θα πάρω το μετάλλιο, ωραία θα είναι. Έφαγα όμως ένα μεγάλο Χ από τους πολίτες. Δικαιολογημένα βέβαια, δεν με πήρε από κάτω καθόλου μπορώ να πω, δεν είμαι από τους παίκτες που δείχνουν έργο και κινητικότητα, δεν είμαι αφεντικό κάποιου μεγάλου MU, ούτε κανένα μεγάλο τανκ που μπορώ να φανώ. Εδώ να εξηγηθώ, δεν ρίχνω καρφιά σε κανέναν, και δεν ειρωνεύομαι, έτσι είναι το παιχνίδι, για να είσαι γνωστός πρέπει να κάνεις κάτι, και πολύ καλά γίνεται. Προσωπικά δεν άνηκα σε κάποιον χώρο, ούτε το είχα πάρει ζεστά το θέμα, όμως πάντα ήθελα να λειτουργώ τίμια, γιατί στην τελική είναι ένα παιχνίδι, δεν έχω να κερδίσω κάτι από αυτό, πλην της διασκέδασης, και το να γίνω λαμόγιο θα μου χαλούσε την διασκέδαση και την αισθητική, γιατί είμαι γενικά ασύμβατος με αυτό.
Η Εποχή του Obscurantism.
Όταν έγινα μέλος στο κόμμα, έγινα για έναν και μόνο λόγο. Το όνομα. Η ασάφεια και η ρευστότητα είναι δυο βασικά μέρη της πολιτικής. Δεν μπορούσα να είμαι "Εθνικιστής" ή "Δημοκράτης" ή οτιδήποτε άλλο ξεκάθαρο και διαυγές. Θα μου πεις και τα λαμόγια δρουν με τον ίδιο τρόπο, αλλά για να επιβιώσεις σε ένα τέτοιο τοπίο, πρέπει να γίνεις κι εσύ λαμόγιο, ρευστός, και να προσαρμόζεσαι στις εκάστοτε συνθήκες. Γι αυτό τον λόγο μπήκα κι εγώ σε ένα νέο κόμμα, που πίστευα ότι αντικατοπτρίζει ένα ποσοστό των δικών μου ιδανικών. Και συνέχιζα να βάζω υποψηφιότητα. Και πάλι δεν γινόταν τίποτα. Ειδικά τις φορές που έχανα για 1 ή 2 ψήφους την έδρα, γελούσα, έλεγα κοίτα να δεις ρε, ατύχησα και πάλι. Αλλά δεν πειράζει.
Ώσπου τον προηγούμενο μήνα έγινε επιτέλους αυτό που ήθελα τόσο καιρό. Η εκλογή μου στο Κοινοβούλιο. Αρχικά χάρηκα, μετά αναρωτιόμουν ποιος να με ψήφισε άραγε, από την στιγμή που δεν είπα τίποτα, δεν έκανα τίποτα ώστε να δείξω ότι θέλω αυτήν την θέση, δεν είχα κάνει την παραμικρή κίνηση, ούτε ένα shout που λέω "Ψηφίστε με". Γρήγορα το σκέφτηκα, και λέω, οκ εδώ είμαστε, για να δούμε τι γίνεται και εδώ. Άρχισα να βλέπω νομοσχέδια, πολλές φορές ήταν εύκολο να ψηφίσω ΝΑΙ ή ΌΧΙ, γιατί ήταν ξεκάθαρο το τι έπρεπε να γίνει. Άλλες φορές όχι, γι αυτό και απευθύνθηκα σε φίλους βουλευτές νυν και πρώην να μου πουν την γνώμη τους ή αν ήξεραν τον λόγο της ψηφοφορίας. Δεν μου πήρε πολύ χρόνο να συνηθίσω την έξτρα αρμοδιότητα που είχα αναλάβει, και όσο προλάβαινα, την εξασκούσα. Από ένα πράγμα που μου έμοιαζε πλάκα, και τζόγος έγινε κάτι σημαντικό, και ουσιώδες. Έλεγα ότι είχα την ευκαιρία μου, έγινε αυτό ήθελα, το μετάλλιο είναι δικό μου, αλλά ας μην τα σκατώσω, ας κάνω κάτι χρήσιμο με αυτό. Όλα αυτά μέχρι πριν κάποιες μέρες, όταν διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές για ακόμη μια φορά.
Μιας και είχα ολοκληρώσει την θητεία μου για έναν μήνα, το σκέφτηκα πάλι, λέω εντάξει δεν ήταν τόσο τραγικό, ας βάλω πάλι να δω τι θα γίνει. Πιο χαλαρός αυτήν την φορά, και χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να βγω πάλι. Προσωπικά ήμουν ικανοποιημένος από την θητεία μου, και το άρθρο του Metallium έδειχνε ότι σαν βουλευτής ήμουν αρκετά ενεργός, οπότε όλα ήταν εντάξει. Όσο μπορείς να κρίνεις δηλαδή από αυτό και μόνο.
Τα αποτελέσματα των εκλογών με άφησαν έκπληκτο για ακόμη μια φορά. Υπήρξαν ακόμη 6 άτομα τα οποία με ξαναψήφισαν. Και σε συνδιασμό με τον αριθμό των μελών του κόμματος μου, και τον αριθμό των ψήφων των 4 άλλων υποψηφίων, σκέφτηκα ότι δεν ήταν μόνο μέλη του κόμματος που με ψήφισαν. Ένιωσα την ευθύνη μου να βαραίνει. Υπάρχουν άτομα εκεί έξω που με υπολογίζουν, και πιστεύουν ότι τους εκπροσωπώ. Τελικά δεν είναι τόσο πλάκα όσο πίστευα, οι πράξεις μου έχουν αντίκτυπο. Θέλω όμως να ξέρουν και αυτοί ότι και η δική τους πράξη είχε παρόμοιο αντίκτυπο σε μένα.
Τώρα θα πείτε, "τι λέει αυτός; ψωνίστηκε;" "το χει χάσει τελείως;" Όχι, δεν είναι αυτό.
Το άρθρο το έκανα για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι για να ευχαριστήσω όσους με στήριξαν στις εκλογές, ήταν τιμή μου η ψήφος τους. Και ήθελα να τους πω ότι για οτιδήποτε αφορά θέματα πολιτικής και θέλουν να πουν την γνώμη τους μπορούν να μου στείλουν μήνυμα. Ο δεύτερος λόγος είναι για να δείξω σε αυτούς που δεν έχουν εκλεχθεί ακόμη ως βουλευτές, ότι ναι μεν είναι εύκολο να γίνει, αλλά μετά θα πρέπει να σκέφτεσαι τι κάνεις, να υπολογίζεις τους παράγοντες που σε έφεραν εδώ και να πράττεις όπως θα ήθελες να πράττουμε εμείς τώρα.
Δημοκρατία είναι η κυβέρνηση του λαού, από το λαό, για το λαό. -Αβραάμ Λίνκολν
Ειρήνη δια της Δύναμης,
Kane
Previous article:
Looking for workers! (11 years ago)
Next article:
Η Τέχνη της Δημοκρατίας (11 years ago)
About the game:
USA as a world power? In E-Sim it is possible!
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth. Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be efficiently managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation. Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the game.
Work for the good of your country and see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules. First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress as a fighter. You will work in either private companies which are owned by players or government companies which are owned by the state. After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes. From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability to run for the head of the party you're in. You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself. Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you. You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state (for example, who to declare war on). Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military. In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control over territories which in return grant them access to more valuable raw materials. For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on their territory. You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life as a pacifist who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game. It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth according to their own. So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.
