Article

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

سلام بر مردم کشورم


یک سری مطالب پیش اومد و یک سری حمایت هایی از بنده توی اون آرتیکل نپ پیش اومد که لازم دیدم توضیحاتی را بدهم. زیاد اهل آرتیکل نوشتن نیستم اما دیدم واقعا دوستان کم لطفی می کنند و همین طوری به بنده و گروه هایی که بنده در آنها هستم توهین های بسیار بدی می کنند. ولی من دیده ز غم نمی خراشم و از خوبی های اون دوستان به شما میگم که هر دو تامون دروغ گفته باشیم.



ما با تمام دنیا رابطه داریم. نیازی نیست با افراد وارد دعوای خونی بشیم که. سیاست همینه. یک روز شما دشمن هستید و یک روز شما دوست هستید. من تمامی این روابط را از زمانی که توی پریمرا بودم با سر_امین و عرفان ( که از بازی رفته ) به دست آوردم و مال این چند روزی نیست که توی سکیورا هستم.خوشبختانه این دوستان الان هستند و شما به راحتی می تونید بهشون دسترسی پیدا کنید و ازشون در خصوص این مسائل سوال کنید. حتی با بعضی از ترک ها از زمان ایجهان و ایرپابلیک دوست هستم. نمونش آتاتورک ترکیه که از ایجهان باهاش دوست هستم و یکی از دوستان صمیمی من توی فیسبوک هستش. دلیلی هم نمی بینم زمانی که باهاشون دشمن مجازی هستیم رفاقت های واقعیمون را کنار بگذارم. من که پلیری نیستم چند روزه بازی را شروع کرده باشم با تمامی گروه ها چه در داخل و چه در خارج رابطه بسیار خوبی دارم. و توی تمامی بازی ها و تمامی دولت ها بنده به عنوان یک فرد معتدل شناخته شده بودم. توی دعوای بومبو و وحید با شما آقای رئیس جمهور چه کسی واسطه میشد؟ اگر شخصی غیر از من بود بگید تا ادامه ندم.



در مورد این قضیه نپ هم بعد از پیشنهاد شما دو تن از پاکستانی ها از بنده سوالاتی در مورد اوضاع کشور کردند که گفتم برای چی سوال می پرسید که موضوع نپ را توضیح دادند و قبل از آرتیکل شما در مورد نپ که به فارسی برای ایرانیان توضیح دادید از من این سوالات در مورد دولت وقت شد. که گفتند اگر از دولت حمایت می کنی ما این قرارداد را امضا کنیم که گفتم اگر دولت ایران این پیشنهاد را به شما داده حتما صلاحی در کار هستش و شما بهتره قبول کنید ولی اگر شما می خواهید بهشون پیشنهاد بدید من باید با تیم دولت و مجلس کشورم صحبتی کنم تا ببینم نظر اونها چیه. که بعدش آرتیکل رئیس جمهور را دیدم و فورا به سران پاکستان گفتم که قضیه مثبت هستش و شما بهتره با سران کشور ایران وارد مذاکره بشید و شرایط را هم جوری در نظر بگیرید که به نفع هر دو کشور باشه. که قبول کردند و قضیه تمام شد. تا اینکه آرتیکل رسمی نپ توسط ارگ دولتی زده شد و پاکستانی ها و چند تا از متحدینشون توی کامنت ها از بنده حمایت کردند و این قضایا پیش اومد. امروز هم به خاطر این روابط به هیچ وجه ناراحت نیستم و حتی خوشحالم هستم. توی چنل رسمی پاکستان هم فکر کنم تنها ایرانی باشم که بن و کیک نمی شم چون همانطور که گفتم منو یک آدم معتدل می دونند و به قول ( د اول ) با منطق باهاشون مذاکره می کنم. به همین خاطر سر قضایای ایران و پاکستان معمولا از من نظر می خواهند. نمی دونم کجای این رابطه مشکل داره که امروز خنجر گرفتید سمت بنده و گروه هایی مثل ارتش که من درونش عضو هستم و چنان تهمت ها و توهین های بدی می زنید که واقعا آدم شرم می کنه وارد بحث بشه چون تهش نزاع داخلی هستش که اصلا به نفع کشور نیست.




اما سخنی هم با شما آقای رئیس جمهور که متاسفانه در بعضی موارد دیدم که بنده را لایق پاسخ گویی نمی دانید و از جواب دادن به نوعی کنار می کشید.
اول از همه جا داره پست نائب رئیسی اتحاد که واقعا جایگاه مهمی هستش و ما ماه هاست دنبال این مورد بودیم را به شما تبریک بگم و امیدوارم که در این پست ماه ها ابقا بشید.
اما بخش های دیگه سخنم با شما را شروع می کنم. آقای رئیس جمهور بنده مثل شما نیستم که به رفاقت های قدیمیمون پشت کنم. من شما را از پریمرا می شناسم ما با هم کار تجاری کردیم. در شان شما نیست که این جوری افراد و گروه ها را تخریب می کنید. شما به جای اینکه الگوی ما باشید طوری رفتار می کنید که انگار داریم با انسانی صحبت می کنیم که بیش از دیپلم سواد نداره و بر اساس احساسات تصمیم می گیره و صحبت می کنه. شما از نظر سنی بزرگ ما هستید و احترام شما اول از سوی بنده واجبه اما وقتی این گونه افراد را تخریب می کنید تا حدی می تونیم ساکت باشیم بعد از اون دیگه مجبور می شیم از این قبیل آرتیکل ها را به قلم بیاریم.


به هر حال امیدواریم این کشتی را با ناخدایی شما و پاروزنی های ما مردم به سمت و سویی ببریم که در شان این کشور و این مردم باشه.


امیرحسین رحمانی
روز 276