Article

درود بر ایرانیان عزیز و عزیزان ایرانی

خوشحال شدم که دو دوره در خدمت شما عزیزان بودم.
دوران بد و خوبی رو کنار همدیگه سپری کردیم.
سعی میکنم از خوشی های این دوره براتون بگم.
از آزاد کردن ایران.
از دوستایی که بدون هیچ ادعایی برای ایران تلاش کردند.
و از همه شما عزیزان که بهترین بودید و من بدترین رو تحمل کردید.

ما زمانی که کاندید شدیم برای ریاست جمهوری مثل همه عزیزان دیگه یه لحظه خون به مغزمون نرسید و یهو اون 10 گلدو دادیم به ادمین. :دال
بعد که به عمق فاجعه پی بردیم دیگه دیر شده بود و روی سکوی ریاست جمهوری نشسته بودیم :دال

از زمان های دور توی پریمرا و حالا هم توی سکورا همیشه خواستم به تازه واردها بها بدم.
دوست داشتم تیمی متشکل از قدیمی ها و جدیدها کنار هم بزارم که بتونم برای آینده ایران مفید باشم.
http://secura.e-sim.org/article.html?id=17650
اعضای دولت دیدن و پسندیدند و کابینه شروع کرد به فعالیت.
متاسفانه اتفاقات و بحث هایی تشکیل گرفت که خیلی از اون عزیزان رفتنی شدند.
یه عده وارد بازی بدی که بوجود اومده بود شدند و شکست خوردند.
یه عده مشکل براشون پیش اومد.
هر طوری بود شد که ما مثل همیشه تنها بشیم :دال

این شد که با اینکه به تمامی اهدافی که برای دولت اولم نوشته بودم رسیدم ولی باب میلم نبود چون هنوز ایران ایران نشده بود.

دوره بعدی دیدیم که کسی کاندید نشده که بشه روش حساب کرد.
به قول کامیاب آدم باید احمق باشه که توی دوره ای که ملت امتحان دارن بیاد کاندید ریاست جمهوری بشه :دال
ولی ما باز چون ایران دلچسب نشده بود دلم نیومد ول کنم و برم.
این بود که یه بار دیگه خون به مغزمون نرسید و کاندید شدیم و با لطف بیشمار شما عزیزان روبرو شدیم و با 230 رای انتخاب شدیم که کلا شرمندتون شدم.

شروع کردیم به تلاش برای بالا بردن قدرت نظامیه کشور و روابط خارجه.
به هر دری میزدیم میدیدیم توی دنیا دست تنهاییم.
اتحادمون قوی بود.
ولی به شرطی که خوب منیج میشد.
زد و درست وقتی که تصمیم گرفتیم بریم برای منطقه نحس آهن کرواسی و اسلونی با هم درگیر شدند و بازم به ما نیومد که این منطقه رو بگیریم.
توی همین گیر و دار دیدیم که لهستان یه سری اتفاق هایی داره ازش به گوش میرسه.
گفتیم که بهترین موقع هست برای اینکه تا داغه بچسبونیم.
رفتیم سر وقت هر دو کشور طرف دعوا.
یکیشون کلا گفت ما به هیچ وجه با ایران متحد نمیشیم و دلیلشم گفت که ایران برای اتحاد نمیزنه.
یکی دیگشونم هی داشت میگفت باید صحبت کنم و خوبه و از این حرف ها که دیدیم دعواشون بالا گرفت و ما هم سریع جلسه رو ترتیب دادیم و کشورهایی که میشد روشون حساب کرد رو ریختیم توی جلسه و یکی از دوستامون هم بدترین خاطره دوران بازیم رو برام رقم زد تو همین حین که رسما اشک ما رو در آورد.
خلاصه به هر سختی ای که بود نظرات کشور ها رو جمع کردیم و قرار میتینگ اصلی شد برای فرداش و به همه نامه دادیم و اتحاد شکل گرفت و برای معاونت رئیس اونجا هم کاندید شدیم و به عنوان معاون اول انتخاب شدیم.

اینطوری شد که بعد از کلی مدت یه اتحاد خوب بدست آوردیم.
اما تازه این اول کار بود :دال
کشورهایی که یه عمری دشمن هم بودند رو نشوندیم و سعی کردیم برای هر دو طرف ها کمک بفرستیم و جوری کارو پیش ببریم که هر دو طرف ها بتونند توی فضای خوبی با هم کار کنند و رفیق بشند.
تمام بحران های اولیه اتحاد رو که پشت سر گذاشتیم دیدیم که داره نپمون با پاکستان تموم میشه و من هنوز نپ رو نشکوندم :دال
آخه اونها یه بار نپ رو شکسته بودند و من به خودم گفته بودم شده یکساعت زودتر هم که شده باید نپ رو بشکونم.
با اتحاد دو روز صحبت کردیم و بالاخره اوکی داده شد.
اومدیم با مجلس هم صحبت کردیم و مجلس هم به خاطر اینکه اتحاد تایید داده بود و هند قرار بود حمله کنه و اتحاد هم کمک کنه موافقت کرد و رفتیم بلوچستان رو گرفتیم و دیدیم همزمان دارن به پایتخت اندونزی میزنند و جنوب صربستان و لیتوانی.
خوبیش این بود که مثل سری های قبلی کلا جنگمون یه طرفه نبود.
خلاصه انقلاب و منفیه 20 و تمام تلاش اتحاد و اینی که الان میبینید.

دو هفته ای هست که به همه دارم میگم از خدامه کسی که برای لجبازی نمیاد و قدرتش رو هم داره بیاد کاندید بشه تا من کاندید نشم.
کلی به سهند و کیاوش و دکتر مصدق و هر کسی که بود اصرار کردم که کاندید بشن.
ولی هیچکدوم وقت نداشتند.
تا اینکه امروز دیدم کسی که میخواد کاندید بشه حتی توی جنگ بلوچستان که این همه برامون مهم بود نشسته و هیچی دمیج نزده.
تا این صحنه رو دیدم گفتم باید باز کاندید بشم و یه دوره دیگه کشورو ببریم جلوتر تا دست دوستانمون باز بشه.

ولی خدا رو شکر مهرداد ظاهرا اومده برای ریاست جمهوری.
اگه مهرداد واقعا بخواد رئیس جمهور شه من به نفعش میکشم کنار.
اما اگه اومدنش و مقاله ریاست جمهوریش برای گول زدن شما باشه که شخص دیگه ای بخواد رئیس جمهور بشه من کماکان با ادامه اهدافم در خدمت شما هستم.

از دستاوردهای این دو دوره میتونم بهتون این موارد رو بگم.
رسیدن به رتبه 7 جهان از نظر میزان کلی دمیج رو بگم که قبل از اومدن من روی رتبه 14 جهان بودیم.
برگشتن به نقشه زمانی که حدود یکماه و طی دو دولت از نقشه پاک شده بودیم.
تشکیل اتحادی قوی که اگه یکمی منظم تر بشه قطعا کل دنیا رو میگیریم باهاش.
معرفیه ایران به عنوان کشوری که میتونه خیلی توی دنیا تاثیر گذار باشه با جنگ هایی که توی بار بر علیه یونان کردیم و صربستان رو از پاک شدن نجات دادیم و نگه داشتن لیتوانی توی 2-3 جنگ مهم با کمک 3-4 ارتش بزرگمون.
تشکیل 3-4 ارتش خیلی خوب و ایجاد حس رقابت بین اونها برای بهتر شدنشون.
خرید دو ارتش 50 اسلاته برای کشور و بی بی بومی که در پیش رو داریم که توی مقاله ای برنامه کاریم در اون مورد رو تقدیم دولت آینده میکنم که اگه موافق طرح بود اجرا کنه.
مشارکت دادن نیروی جوان (تازه وارد تر) برای آینده کشور که نفرات بعدی بتونند از اونها استفاده کنند.

......

خیلی روزهای خوبی بود کنار شما.
بعد از این اگه هدف دولت های بعدی پیشرفت کشور باشه من زیر سایشون در خدمتتون هستم.
اگه هدفشون پیشرف خودشون باشه تا زمانی که ضرری برای کشور نباشه باز هم هستم.
امیدوارم با اومدن مهرداد دوره دیکتاتوریه مرهم تموم بشه.
امیدوارم بتونیم ایران رو خیلی بالاتر از این ببینیم.
من باید یه سری برنامه در مورد حزب ها و ارتش ها دارم رو اجرا کنم و فروم رو هم به روزهای خوبش برسونم.
مطمئنم میتونیم بهترین باشیم.