Article

9164

Witam

Po ostatnim wpisie miałem nadzieję iż takie dni będą rzadkością. Niestety to co wydarzyło sie w ciągu osatniego dnia i poprzedzającej go nocy zmieniło jeszcze bardziej definicję zwrotu "zapierd.... na całego" w słowniku prezydenckim.

Wspomniana w poprzednich notatkach udana próba odbicia Canada East Coast z rąk USA była tylko rozgrzewką i próbą sił dla Litwinów.
Dzień później Litwini zdobyli Kamczatkę , a zaraz po chwili bez wahania wypowiedzieli wojne Hamburgerom i zaatakowali Alaskę .

Sam jeszcze tego samego wieczora zaatakowałem Northeastern England, a po chwili wrogowie odpalili RW w Londynie.
Postawiłem sobie ambitny plan organizacji dmg na obydwa te regiony w ten sposób, aby wygra wszystkie rundy do Day Change.
Po drodze były do zburzenia 2 dsy Q3 w NE. Mimo mniejszych lub większych problemów udało mi sie zrealizować ambitny cel.
Od początku do końca trwania bitwy w obronie NE stawały dobrze zorganizowane siły z Indonezji, które zostawiły tam ponad 10m dmg. Udało się w ten sposób odciążyć jakoś Litwinów w Alasce. Niestety realizując swój plan nie byłem w stanie im pomóc bardziej w bezpośredni sposób, wysłałem zaledwie niewielką ilość osób. Mimo wszystko byłem świadomy że prawdziwa walka o Alaskę rozpocznie się dopiero następnego dnia o poranku czasu europejskiego.

Wracając do tematu ataku Litwy na Alaskę.
W tym momencie rozpętało się prawdziwe piekło.
Kraje obdydwu walczących przeciwko sobie sojuszów zaczęło odpalać możliwie jak najwięcej RW próbując w ten sposób jak najbardziej odciągnąc DMG przeciwnika od głownego frontu.

W tym wszystkim najbardziej oberwało się Polsce.
Ostatecznie mieliśmy odpalone RW w:
London
Kiev
Saxony
Rhone Alpes
Liege
Central Switzerland

Dodatkowo toczyliśmy bitwy w:
Black Sea Coast
Northeastern England

Łącznie 8 walk bezpośrednio dotyczacych Polski.
Niestety taka jest cena posiadania tak dużych rejonów i znaczących regionow High.
Wiele osób tego nie rozumie, dopiero takie sytuacje uwidaczniają jakie może to być kłopotliwe.

W przypadku naszego kraju taki drain na pewno był skuteczny. Brakowało mi ludzi aby przydzielić konkretne zadania, a gdzie tu myśleć o pomocy w Alasce. Tym bardziej że zbliżała się noc.
Postawiłem więc manewrować subsydiami we wszystkich bitwach tak, aby zwabiać graczy do wbijania na naszą strone jak najwiecej dmg. Po DC uznałem że nie ma celu wysyłać kogoś gdziekolwiek. Po prostu trzeba było się wyspać i rano na trzeźwo ocenić sytuację.

Z rana wszystko wyglądało pozytywnie. Jednak wciąż nie mogłem pomóc Litwie. Jedynie MON XenosGV był na kompie szybciej niż ja i zdążył ogarnąć paru ludzi i w kluczowy sposób w ważnej rundzie przyczynić się do zwycięstwa Litwy o 3kdmg. (mogę się co do tej liczby mylić, ale już naprawdę nie jestem na siłach tego sprawdzać)
Mój dzień, pomimo konfliktu z codziennymo obowiązkami (za bardzo chyba przejąłem się rolą ;/) wyglądał tak, że "grałem" na wysokości i przydziałem subsydiów na poszczególne bitwy jak na jakimś instrumencie i co chwilę szukałem, a poźniej podpinałem zdofowanych smiałków pod poszczególne regiony.
Niektóre regionu udało się obronić bardzo łatwo, niektóre w pocie czoła.
Ważne było na pewno wygranie nie RW, a bitew z UK i Ukrainą, gdyż wygrywajać je uzyskiwaliśmy pewność uzyskiwania inicjatywy i przynajmniej 24h spokoju.
Przyszło nam też pożegnać się z regionem Liege, stanowiącym dostęp do naszego regionu high wood. Jednak po dyskusji z moim vCp XenosGV uznaliśmy iż jest to szczęscie w nieszczęsciu, gdyż regiony belgijskie nie generowały praktycznie żadnego zysku dla państwa, a posiadanie regionów w Belgii to zagrożenie dodatkowego drainu w przyszłości.
Zauważalna jest także znaczna aktywność graczy ukarińskich, którzy wraz z pomocą z Rosji są bardzo zdeterminowani do odzyskiwania regionów. Bitwę z Ukrainą o Black Sea Coast udało się wygrać o włos (ponad 50m dmg z obu stron! co przy takiej sytuacji na frontach jest niewiarygodne!), i utrzymać inicjatywę. Kijów niestety nie był do odratowania, jednak my mamy inicjatywę, a Ukrainy nie możemy odpuścić. High grain to region życia.

W pewnym momencie zależało mi bardzo na szybkim zamknięciu istotnych walk w Black Sea Coast oraz Londynie. Po tym mogłem wraz z XenosGV skierować głowne "pierdolnięcie" na pomoc Litwie w Alasce. Nasi przygraniczni sojusznicy zrobili imponującą robte do tego momentu, jednak wystrzelali się praktycznie do zera. Na szczęście zgrało się to z udanym zamknięciem naszych priorytetowych frontów, dzięki czemu mogę ogłosić wszem i wobec: Rdzenny region USA Alaska ugiął się pod potęga Litwy i SUP


Pozdawiam



Previous article:
Z notatnika Prezydenta - dzień 86 (12 years ago)

Next article:
Z notatnika Prezydenta - dzień 92 (12 years ago)