بعد از 19 روز یعنی بعد از انتخابات ریاست جمهوری تقریبا سکوتی کردم تا دوستان عزیزمون در هیئت دولت و به خصوص شخص رئیس جمهور شکست هایش مخصوصا در جنبه های سیاست خارجه و نظامی را به بهانه های متعدد به دوش این حقیر نیندازد و بارها و بارها دوستانی را که خواستند علیه دولت و مخصوصا شخص ریاست جمهور حرکتی انجام دهند یا چیزی را بیان کنند، نصیحت کردم و از این دوستان خواستم که چیزی نگن و حرکتی علیه دولت انجام ندهند و انصافا هم بنابر احترام و دوستی قبلی بینمان حرمت صحبت های بنده را داشتند و هیچ کاری نکردند.
نمونه این موارد در شات های دوستان عزیزم میهن و مهرداد دیده شد که بارها جلوی این حرکت را گرفتم. یا در پیشنهادهایی که به بنده داده شد تا سیویل وار را رهبری کنم دوستان را هدایت کردم. یا در آرتیکل های دولتی همه جانبه پشت دولت درآمدم و اجازه دادم و به دوستان توصیه کردم که حمایت دولتی را تا آخرین لحظه داشته باشند. البته تهمت هایی از سوی شخص رئیس جمهور به بنده زده شد که این موارد را شما رهبری می کنید که باز هم سکوت کردم و توی یک نامه خصوصی به رئیس جمهور گفتم که این بحث های تهمت زدن را تمام کنید که انصافا بعد از نامه این تهمت ها تمام شد.
اما این موارد حدی دارد و این کاسه صبر لبریز می شود. نمونه اش آرتیکلی که مهرداد زد و انصافا حقایقی را با اسناد و مدارک محکم و متقن عنوان کرد.
جناب رئیس جمهور امروز روی سخنم با شخص شماست. شمایی که ادعای وطن پرستی می کنید و بنده هم روی این ادعاتون مهر تایید می زنم چون شخص شما و روحیه ناسیونالیستی شما را آگاهم. اما رفتار شما بسیار دیکتاتور مآبانه هستش. نمونه اش را می توانیم در تعویض متعدد وزاری جنگ مشاهده کنیم که هنوز که هنوزه وزیری در این سمت به طور بالقوه نداریم و فقط اسمی وزیری داریم. یا نمونه اش شکست های متعدد ما در سیاست خارجه که نتیجه دخالت های ناآگاهانه شماست. یا در درگیری دو ارتش ریپرز و آی اس پی بنده شخص شما را مقصر اصلی میدانم که به جای هماهنگی بین این دو ارتش این دو ارتش را به جان هم انداختید و با ورود به ارتش ریپرز خواستید منافع سیاسی خودتان را حفظ کنید که این مورد به قدری ملموس بود رئیس جمهور پاکستان هم طی مکاتباتی که با ایشان داشتم این موضوع را مطرح کرد. یا در زمان جنگ هایی که به شدت نیاز به وحدت داریم شما حزبی را تشکیل می دهید که باعث ایجاد دو دستگی شد و در سوی مقابل میهن را مجبور کرد که حزبی را تاسیس کنه که ایران را وارد فاز دیکتاتوری نکنید.
در جنگ های اخیر که در ایتالیا انجام شد شما ارتش ریپرز را متهم ساختید که در جنگ مهمی خلاف میل اتحاد فایت زده است در صورتی که این چنین نبود چون کل آن جنگ سمت اسلوونی 60 میلیون دمیج زده شد که حتی خود کشور اسلوونی از ایران کمتر فایت زد و این هزینه را شما انجام دادید تا نشان دهید این جنگ مهم است.
وزیر آموزش شما در روز قبل از انتخابات آرتیکلی آماده می کند که کاندیداتور های مجلس را به نقد و چالش می کشد. بنده از حسن نیت ایشون کاملا مطلع هستم اما دادن این چنین آرتیکلی از سوی دولت شبهاتی را به وجود می آورد که باعث می شود مردم فکر کنند مجلسی قرار است آماده شود که در راستای اهداف این دولت است. یا آرتیکل وزارت اقتصاد که به در.وغ اعلام کردند که نرخ ارز به سختی روی 0.075 تنظیم شده است که وقتی به بازار ارز مراجعه کردم عدد 0.065 را دیدم.
سیاست خارجه شما هم که الا ماشاالله پر از اشتباهات فاحش است. به عنوان مثال در حین تشکیل اتحاد که ما در دولت قبلی با خیلی از کشورها صحبت کردیم شما با توجه به توصیه های بنده و تیم موفای قبلی تمامی برنامه ها را عوض کردید و وزیری را به اتحاد فرستادید که در حساس ترین لحظه 4-5 روز آنلاین نبود و متاسفانه ما نتوانستیم ارکان مهم اتحاد را تصاحب کنیم و زمانی از تشکیل اتحاد مطلع شدیم که حتی آرتیکل اتحاد زده شده بود. یا نمونه دیگری را برایتان می آورم حمله بدون برنامه شخص شما به مالزی که باعث خشم سران اتحاد شد و حتی اعلام داشتند که ممکن است به سختی برای ایران فایت بزنند.
در بخش هزینه های دولتی به شدت کشور را زیر بار قرض برده اید و آینده بعد از شخص شما را اصلا نمی توانم تصور کنم چون فقط باید به فکر پرداخت بدهی های این دولت باشیم و وای به روزی که کشوری تحویل دولت بعدی بدهید که از نقشه پاک شده است و آنگاه درآمد زایی تقریبا به صفر میل می کند و هیچ آینده ای را نمی توان برای بعد از شما تصور کرد.
و در آخر شاهکار نهایی شما که باعث اصلی نوشتن این آرتیکل شد رفراندومی هستش که ساعتی قبل تنظیم نمودید.
جناب آقای رئیس جمهور بنده اگر سابقه بازی کردنم در این سبک بازی ها بیشتر از شما نباشد یقین بدانید کمتر نیست و تمامی سیاست ها را تقریبا مو به مو بلدم و در پایه ریزی بسیاری از آنها نقش فعالی داشته ام. هدف شما از زدن این رفراندوم این است که به مردم اعلام بدارید که "ای مردم گروهی قصد تخریب بنده را دارند و مجلس می خواهد من را استیضاح کند پس رای بدهید به من تا اگر استیضاح هم شدم به این فتنه گران بفهمانم من رای مردم را دارم" اما بد نیست به شما بگویم دوران سیاست های دماگاژی در دنیای واقعی ما رو به افول است چه رسد به دنیای مجازیمان.
In E-Sim we have a huge, living world, which is a mirror copy of the Earth.
Well, maybe not completely mirrored, because the balance of power in this virtual world looks a bit
different than in real life. In E-Sim, USA does not have to be a world superpower, It can be
efficiently
managed as a much smaller country that has entrepreneurial citizens that support it's foundation.
Everything depends on the players themselves and how they decide to shape the political map of the
game.
Work for the good of your country and
see it rise to an empire.
Activities in this game are divided into several modules.
First is the economy as a citizen in a country of your choice you must work to earn money, which you
will get to spend for example, on food or purchase of weapons which are critical for your progress
as a fighter.
You will work in either private companies which are owned by players or government companies which
are owned by the state.
After progressing in the game you will finally get the opportunity to set up your
own business and hire other players. If it prospers, we can even change it into a joint-stock
company and enter the stock market and get even more money in this way.
In E-Sim, international wars are nothing out of the ordinary.
"E-Sim is one of the most unique browser games out there"
Become an influential politician.
The second module is a politics. Just like in real life politics
in E-Sim are an extremely powerful tool that can be used for your own purposes.
From time to time there are elections in the game in which you will not only vote, but also have the ability
to run for the head of the party you're in.
You can also apply for congress, where once elected you will be given the right to vote on laws
proposed by your fellow congress members or your president and propose laws yourself.
Voting on laws is important for your country as it can shape the lives of those around you.
You can also try to become the head of a given party, and even take part in presidential
elections and decide on the shape of the foreign policy of a given state
(for example, who to declare war on).
Career in politics is obviously not easy and in order to succeed in it, you have to have
a good plan and compete for the votes of voters.
You can go bankrupt or become a rich man while playing the stock market.
The international war.
The last and probably the most important module is military.
In E-Sim, countries are constantly fighting each other for control
over territories which in return grant them access to more valuable raw materials.
For this purpose, they form alliances, they fight international wars, but they also have
to deal with, for example, uprisings in conquered countries or civil wars, which may explode on
their territory.
You can also take part in these clashes, although you are also given the opportunity to lead a life
as a pacifist
who focuses on other activities in the game (for example, running a successful newspaper or selling
products).
At the auction you can sell or buy your dream inventory.
E-Sim is a unique browser game.
It's creators ensured realistic representation of the mechanisms present
in the real world and gave all power to the players who shape the image of the virtual Earth
according to their own.
So come and join them and help your country achieve its full potential.
Invest, produce and sell - be an entrepreneur in E-Sim.
Take part in numerous events for the E-Sim community.